زبان فارسی
گردآوری مطالب :اسفندیار آقاجانیزبان فارسی
گردآوری مطالب :اسفندیار آقاجانیدرباره من
______________
انتشار عکس و مطالب این وبلاگ فقط با ذکر منبع و لینک
ادامه...
ریشه شناسی لغات، آیا میدانید ریشه این واژه ها چیست؟
زِ پرتی: واژة روسی Zeperti
به معنی زندانی است و استفاده از آن یادگار زمانقزاق‌های روسی در ایران
است در آن دوران هرگاه سربازی به زندان می‌افتاد دیگرانمی‌گفتند یارو زپرتی
شد و این واژه کم کم این معنی را به خود گرفت که کار و بارکسی خراب شده و
اوضاعش دیگر به هم ریخته است.
هشلهف: مردم
برای بیان این نظر که واگفت (تلفظ) برخی از واژه‌ها یا عبارات از یک زبان
بیگانه تا چه اندازه می‌تواند نازیبا و نچسب باشد، جملة انگلیسی (I shall haveبه
معنی من خواهم داشت) را به مسخره هشلهف خوانده‌اند تا بگویندببینید واگویی
این عبارت چقدر نامطبوع است! و اکنون دیگر این واژة مسخره آمیزرا برای هر
واژة عبارت نچسب و نامفهوم دیگر نیز (چه فارسی و چه بیگانه) به کارمی‌برند.
چُسان فُسان: از واژة روسی Cossani Fossani به معنی آرایش شده و شیک پوشیده گرفته شده است.
شِر و وِر: از واژة فرانسوی Charivari به معنی همهمه، هیاهو و سرو صدا گرفته شده است.
فاستونی: پارچه ای است که نخستین بار در شهر باستون Boston در امریکا بافته شده است و بوستونی می‌گفته‌اند.
اسکناس: از واژة روسی Assignatsia که خود از واژة فرانسوی Assignat به معنی برگة دارای ضمانت گرفته شده است.
فکسنی: از واژة روسی Fkussni به معنی بامزه گرفته شده است و به کنایه و واژگونه به معنی بیخود و مزخرف به کار برده شده است.
لگوری (دگوری هم می‌گویند): یادگار سربازخانه‌های ایران در دوران تصدی سوئدی‌ها است که به زبان آلمانی (Lagerhure) به فاحشة کم‌بها یا فاحشة نظامی می‌گفتند.
نخاله: یادگار سربازخانه‌های قزاق‌های روسی در ایران است که به زبان روسی به آدم بی ادب و گستاخ می‌گفتند Nakhal و مردم از آن برای اشاره به چیز اسقاط و به درد نخور هم استفاده کرده‌اند.